Οι ομάδες της τάξης μας προσπάθησαν να γράψουν μια ιστορία με τη βοήθεια εικόνων που είχαν στη διάθεσή τους. Έπειτα, το κάθε παιδί έφτιαξε μια ζωγραφιά σχετική με την ιστορία της ομάδας του:
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΑΦΙΟΥ
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα ελάφι που ζούσε σε ένα καταπράσινο δάσος. Αυτό το δάσος ήταν το πιο γνωστό σε όλη την Ελλάδα.
Δεν είχε καεί ποτέ! Μια μέρα όμως έπιασε φωτιά. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που κάηκε…
Οι κάτοικοι που ζούσαν δίπλα από το δάσος φοβήθηκαν κι έφυγαν για να γλιτώσουν. Κάλεσαν την Πυροσβεστική και η Πυροσβεστική κάλεσε ένα ελικόπτερο. Εκείνοι έσβησαν τη φωτιά και το δάσος γλίτωσε αλλά παρέμεινε μαύρο. Το μόνο χρώμα που υπήρχε ήταν ένα λουλούδι που δημιουργήθηκε από το νερό.
Κάποια στιγμή όμως ήρθε ο Άγιος Βασίλης και κατά λάθος το πάτησε. Τότε, στεναχωρήθηκε και έφυγε. Το δάσος έγινε ολόμαυρο…
Ο Άγιος Βασίλης έκλαψε τόσο πολύ, που δημιουργήθηκε μια μεγάλη λίμνη από τα δάκρυά του. Από αυτή τη λίμνη γεννήθηκε ένα δάσος πολύχρωμο! Έτσι, το ελάφι και τα υπόλοιπα ζώα έζησαν χαρούμενα κι ευτυχισμένα!
Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
ΤΟ ΚΑΜΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ελάφι που περπατούσε σε ένα καταπράσινο δάσος. Το δάσος πήρε ξαφνικά φωτιά, επειδή ο ήλιος ήταν πολύ ζεστός.
Όμως περνούσε από εκεί ένας άνθρωπος που κρατούσε έναν κουβά με νερό. Έριξε το νερό πάνω στη φωτιά και μετά κάλεσε την Πυροσβεστική. Τελικά, δεν κατάφεραν και πολλά πράγματα. Κάλεσαν κι ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο αλλά ένα μεγάλο μέρος του δάσους κάηκε…
Το ελάφι και τα άλλα ζώα ήταν ευτυχισμένα που σώθηκαν αλλά το δάσος παρέμεινε ξερό για πολύ καιρό…
Ομάδα: Τα παιδιά της Ιστορίας
Η ΦΥΛΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Πριν από πολλά χρόνια, στη Βόρεια Αφρική, υπήρχε ένα δάσος με ωραία φυτά και δέντρα. Εκεί υπήρχε μια φυλή ελαφιών και ταράνδων.
Μια νύχτα κάποιοι κατασκηνωτές είχαν βάλει σκηνές και για να ζεσταθούν άναψαν φωτιά. Μόλις η φυλή είδε την φωτιά, έτρεξαν καταπάνω της για να τη σβήσουν. Η φωτιά όμως πήγε σε ένα δέντρο και σιγά – σιγά κάηκε σχεδόν όλο το δάσος. Οι άνθρωποι προσπάθησαν να σβήσουν τη φωτιά αλλά την έκαναν πιο δυνατή.
Δύο ελαφάκια είχαν μείνει άφωνα και έτρεχαν προς το σπίτι του δασοφύλακα. Μόλις βγήκε έξω ο δασοφύλακας, είδε τη φωτιά και προσπάθησε να πάρει τηλέφωνο το πυροσβεστικό αεροπλάνο. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε…
Ξαφνικά είδαν να πέφτει νερό, λες και ήταν καταρράκτης. Ήταν το πυροσβεστικό αεροπλάνο! Τα κατάφεραν! Τότε η φωτιά έσβησε.
Τα ελάφια σώθηκαν μαζί με το δάσος της Βόρειας Αφρικής. Δυστυχώς το δάσος άργησε πολύ να ανθίσει ξανά αλλά τα ελάφια ήταν χαρούμενα που είχαν σωθεί.
Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ελάφι και ζούσε σε ένα πολύ μακρινό καταπράσινο δάσος.
Μετά όμως πήγε ένας κακός άνθρωπος και άναψε φωτιά. Τότε, ένας άλλος κάλεσε το 199 και άναψαν οι σειρήνες της Πυροσβεστικής. Πήγαν τα αεροπλάνα και πετούσαν νερό. Μετά από λίγα λεπτά όλα τα σύνεργα της Πυροσβεστικής ήταν εκεί. Η φωτιά τελικά έσβησε και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μαζεύτηκαν για να δουν τα κατορθώματα των πυροσβεστών.
Οι άνθρωποι της πόλης πήγαν στο δάσος για να δουν τους κορμούς των δέντρων, μήπως και σώθηκε τίποτα. Επίσης, έψαχναν μήπως έμεινε κανένα ζώο ζωντανό. Τελικά, βρήκαν το ελάφι που ήταν τραυματισμένο και το γιάτρεψαν.
Το δάσος έγινε πάλι πράσινο με ωραία λουλούδια, μαργαρίτες, τριαντάφυλλα, παπαρούνες, βασιλικό και πολλά ωραία φυτά.
Ομάδα: Η συνεργάσιμη ομάδα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου